Klaar mét de poon-hill trek!
Door: koenenlien
Blijf op de hoogte en volg Koen en Lien
21 September 2011 | Nepal, Pokhara
Klaar met de Poon-hill trek!
Wow, eerst een week ziek zijn en dan een 6-daagse pittige tocht. Valt niet mee..
Dag 1: Nayapur-ulleri (6 u walk)
Vanuit de taxi konden we gelijk aan de bak. Stijle treden naar beneden. Het eerste half uur al wel fantastische dorpjes, bruggen en rivier mogen bewonderen. Eerste stop werd geen succes. Één of andere wespsoort vloog mijn(koen) zweterige haren binnen. Panisch als ik ben voor insecten begon ik om me heen te slaan, waarop de guide roept: Run! Stuk of 6 wespen achter ons aan. 1 bij Lien in de haren die het uitgilde van de pijn, 3 bij de guide op z’n lichaam. Gevolg: grote koppijn voor Lien en guide en een hand als een bal voor de guide. Lekker begin dus.
Verder prachtige dag, maar zwaar. Laatste 1,5 uur 3362 treden á 30-50 cm geklommen. Uff!
Dag 2: Ulleri-Gorepani (4 u walk)
Deze dag vooral door de bush-bush mogen wandelen. Op zich prima te doen, maar na een week ziek zijn en een zware eerste dag, toch behoorlijk wat spierpijn. Mooie beekjes en bosjes, echter een beetje jammer dat het laatste uur begint te gieten zoals ze dat kennen hier. Lien is iets trager dan wij, dus mochten we ff lekker nat worden, haha. Doordrengt en koud komen we aan in Gorepani. Wat staat ons te wachten? Een heerlijk vuurtje om op te drogen, een XL bed en heerlijke lunch. Leukste resthouse van de week! Helemaal omdat tegenover een basketbal- en volleybalveld is, waar ze gaan ballen. Ik vraag of ik mee mag doen en we hebben heerlijk gespeeld. Terug bij het vuurtje gaan we kaarten (rummy) met de guide en op naar bed. Tijd: 19.30.
Dag 3: POONHILL! –Tadapani (1,5 + 5 u walk)
4.30 gaat de wekker, want er moet geklommen worden naar de bergtoppen en de zon. 6.00 komen we aan (na 3500 treden) op het mooiste plekje waar we voor gekomen zijn. Gelukkig voor ons is dit de enige heldere dag. Prachtige foto’s van de Annapurna range kunt u bewonderen op Liens facebook. We hebben een snelle selectie gemaakt, maar voor de volledigheid kunnen jullie langskomen vanaf 1 december :).
Helaas maar een klein momentje van zon op een bergtop, maar de zon verdween al snel achter de wolken. Jammer jammer.
Echter ben ik niet helemaal fit, trillende benen en een witte kop, dus tijd om nog even te slapen. Ik noem het een magisch uurtje, aangezien de rest van de dag prima ging.
Deze dag vooral veel jungle en wederom over veel handgemaakte trappen (oerzware stenen) gelopen. Prachtig! Als lunch een typisch nepalees gerecht wat onze guide 2 maal daags eet: de Dal Bhat. Rijst met groente, aardappelen, erwtensoep en spicy stuff! Energie (en schijt) voor 10 voor ons!
Oh ja, in Tadapani zat het hostel vol trekkers. Bijv. 2 Amerikanen waarvan één me doet denken aan Cameron Diaz. Iets te veel lachen, iets te veel mooie kleren, iets te vaak ‘It’s like’ reopen en iets te overdreven in alles. Wat nog wel te gek was; het Carrium Bourd spel. Soort van Pool, maar dan fisches met de handen wegschieten in de pockets! Superspel!
Dag 4: Tadapani – Ghandruk (2,5 u walk)
Eerste uur weer door de mooie jungle. Daarna alleen maar dalen. Voor Lien een goeie dag, voor mij een slechte, met trillende benen. Bij het hotel een moment van opknappen en rust, en daarna een rondleiding gehad van de guide. Mooie oude huisjes in dit dorp, mooi museum bewonderd, mooie foto’s en gechillt. Punt!
Dag 5: Ghandruk-pothana (6,5 u walk)
Deze dag vooral in de ban van rijstvelden (ruikend naar heerlijke basmati), regen en…..bloedzuigers. We hadden er nog weinig last van, maar daarna werd het tij gekeerd. Op het moment dat ik er één op m’n been (door de sok heen) had, werd ik behoorlijk panisch, begon te gillen als een keukenmeid en er zouden nog velen volgen. Echter alleen op de schoenen en broek gelukkig. Verder een prachtig uitzicht op het dal.
De regen duurde ons het laatste deel toch echt iets te lang; dus toch iets te vroeg in de Monsoon.
Als laatste avond dronk ik nog wat whisky om op te warmen. De guide en lien begonnen gezellig mee te drinken met huisgemaakte wijn. Normaal gesproken drinkt de beste man niet, dus na een glas wijn en 2 glazen whisky op een lege maag stond ie op de kop. Weltrusten en bedankt olé olé!
Dag 6: Pothana-‘thuis’ (2,5 u walk).
De dag is aangebroken met regen, maar vol goede moed. Wederom door mooie rijstvelden gewandeld, dorpjes bewonderd, maar veel gedaald. Na de laatste traptrede denken we: ‘Het is goed geweest’ en we stappen in de taxi. Terug naar de drukte en peace eye guesthouse. Wat nog over is: Veel spierpijn en stikkende/stinkende was! Applaus voor ons!
Na afloop van de trektocht vroeg ik de 2 wat ze het meest opgevallen was:
- Lien: De hoeveelheid aan jungle zo vlakbij de besneeuwde bergen en…de uitvinder van de trap, haha. ‘Wat gigantisch veel treden’, aldus de vermoeide schone dame.
- Koen: INderdaad! Die trappen! Aangezien elke trede verschillend is, is het extra zwaar lopen. Wat ik bewonder zijn de mensen die tientallen kilo’s over kilometers lange trappentochten vervoeren. Ook de kinderen die elke dag een uur naar school moeten lopen. (We hebben zelfs nog een Chinese vrouw achterin de mand van een dragger gezien. De beste jongen tilt daar dus even 60 kilo naar boven met z’n hoofd. …stilte…)
Total aantal treden geschat op: 20.000!
Plan de campagne
De eerste dagen zullen we hier vooral nog even relaxen, een massage ondergaan, wederom naar de dokter (voor liens buik die nog steeds pijn doet), ontspannen, ontspannen en…oh ja, omdat we geen helse busrit van 5 uur willen, gaan we Raften naar Chitwan Park. Daar staat ons een mooie tijd te wachten!
Wow, eerst een week ziek zijn en dan een 6-daagse pittige tocht. Valt niet mee..
Dag 1: Nayapur-ulleri (6 u walk)
Vanuit de taxi konden we gelijk aan de bak. Stijle treden naar beneden. Het eerste half uur al wel fantastische dorpjes, bruggen en rivier mogen bewonderen. Eerste stop werd geen succes. Één of andere wespsoort vloog mijn(koen) zweterige haren binnen. Panisch als ik ben voor insecten begon ik om me heen te slaan, waarop de guide roept: Run! Stuk of 6 wespen achter ons aan. 1 bij Lien in de haren die het uitgilde van de pijn, 3 bij de guide op z’n lichaam. Gevolg: grote koppijn voor Lien en guide en een hand als een bal voor de guide. Lekker begin dus.
Verder prachtige dag, maar zwaar. Laatste 1,5 uur 3362 treden á 30-50 cm geklommen. Uff!
Dag 2: Ulleri-Gorepani (4 u walk)
Deze dag vooral door de bush-bush mogen wandelen. Op zich prima te doen, maar na een week ziek zijn en een zware eerste dag, toch behoorlijk wat spierpijn. Mooie beekjes en bosjes, echter een beetje jammer dat het laatste uur begint te gieten zoals ze dat kennen hier. Lien is iets trager dan wij, dus mochten we ff lekker nat worden, haha. Doordrengt en koud komen we aan in Gorepani. Wat staat ons te wachten? Een heerlijk vuurtje om op te drogen, een XL bed en heerlijke lunch. Leukste resthouse van de week! Helemaal omdat tegenover een basketbal- en volleybalveld is, waar ze gaan ballen. Ik vraag of ik mee mag doen en we hebben heerlijk gespeeld. Terug bij het vuurtje gaan we kaarten (rummy) met de guide en op naar bed. Tijd: 19.30.
Dag 3: POONHILL! –Tadapani (1,5 + 5 u walk)
4.30 gaat de wekker, want er moet geklommen worden naar de bergtoppen en de zon. 6.00 komen we aan (na 3500 treden) op het mooiste plekje waar we voor gekomen zijn. Gelukkig voor ons is dit de enige heldere dag. Prachtige foto’s van de Annapurna range kunt u bewonderen op Liens facebook. We hebben een snelle selectie gemaakt, maar voor de volledigheid kunnen jullie langskomen vanaf 1 december :).
Helaas maar een klein momentje van zon op een bergtop, maar de zon verdween al snel achter de wolken. Jammer jammer.
Echter ben ik niet helemaal fit, trillende benen en een witte kop, dus tijd om nog even te slapen. Ik noem het een magisch uurtje, aangezien de rest van de dag prima ging.
Deze dag vooral veel jungle en wederom over veel handgemaakte trappen (oerzware stenen) gelopen. Prachtig! Als lunch een typisch nepalees gerecht wat onze guide 2 maal daags eet: de Dal Bhat. Rijst met groente, aardappelen, erwtensoep en spicy stuff! Energie (en schijt) voor 10 voor ons!
Oh ja, in Tadapani zat het hostel vol trekkers. Bijv. 2 Amerikanen waarvan één me doet denken aan Cameron Diaz. Iets te veel lachen, iets te veel mooie kleren, iets te vaak ‘It’s like’ reopen en iets te overdreven in alles. Wat nog wel te gek was; het Carrium Bourd spel. Soort van Pool, maar dan fisches met de handen wegschieten in de pockets! Superspel!
Dag 4: Tadapani – Ghandruk (2,5 u walk)
Eerste uur weer door de mooie jungle. Daarna alleen maar dalen. Voor Lien een goeie dag, voor mij een slechte, met trillende benen. Bij het hotel een moment van opknappen en rust, en daarna een rondleiding gehad van de guide. Mooie oude huisjes in dit dorp, mooi museum bewonderd, mooie foto’s en gechillt. Punt!
Dag 5: Ghandruk-pothana (6,5 u walk)
Deze dag vooral in de ban van rijstvelden (ruikend naar heerlijke basmati), regen en…..bloedzuigers. We hadden er nog weinig last van, maar daarna werd het tij gekeerd. Op het moment dat ik er één op m’n been (door de sok heen) had, werd ik behoorlijk panisch, begon te gillen als een keukenmeid en er zouden nog velen volgen. Echter alleen op de schoenen en broek gelukkig. Verder een prachtig uitzicht op het dal.
De regen duurde ons het laatste deel toch echt iets te lang; dus toch iets te vroeg in de Monsoon.
Als laatste avond dronk ik nog wat whisky om op te warmen. De guide en lien begonnen gezellig mee te drinken met huisgemaakte wijn. Normaal gesproken drinkt de beste man niet, dus na een glas wijn en 2 glazen whisky op een lege maag stond ie op de kop. Weltrusten en bedankt olé olé!
Dag 6: Pothana-‘thuis’ (2,5 u walk).
De dag is aangebroken met regen, maar vol goede moed. Wederom door mooie rijstvelden gewandeld, dorpjes bewonderd, maar veel gedaald. Na de laatste traptrede denken we: ‘Het is goed geweest’ en we stappen in de taxi. Terug naar de drukte en peace eye guesthouse. Wat nog over is: Veel spierpijn en stikkende/stinkende was! Applaus voor ons!
Na afloop van de trektocht vroeg ik de 2 wat ze het meest opgevallen was:
- Lien: De hoeveelheid aan jungle zo vlakbij de besneeuwde bergen en…de uitvinder van de trap, haha. ‘Wat gigantisch veel treden’, aldus de vermoeide schone dame.
- Koen: INderdaad! Die trappen! Aangezien elke trede verschillend is, is het extra zwaar lopen. Wat ik bewonder zijn de mensen die tientallen kilo’s over kilometers lange trappentochten vervoeren. Ook de kinderen die elke dag een uur naar school moeten lopen. (We hebben zelfs nog een Chinese vrouw achterin de mand van een dragger gezien. De beste jongen tilt daar dus even 60 kilo naar boven met z’n hoofd. …stilte…)
Total aantal treden geschat op: 20.000!
Plan de campagne
De eerste dagen zullen we hier vooral nog even relaxen, een massage ondergaan, wederom naar de dokter (voor liens buik die nog steeds pijn doet), ontspannen, ontspannen en…oh ja, omdat we geen helse busrit van 5 uur willen, gaan we Raften naar Chitwan Park. Daar staat ons een mooie tijd te wachten!
-
21 September 2011 - 09:51
Marijke:
Geweldig om weer iets van jullie te horen maar wat ontzettend zwaar, vies en pijnlijk allemaal. Vinden jullie dat nou echt leuk? Ik kan me er niets bij voorstellen. Gelukkig hebben jullie de foto's nog.....
Rust lekker uit, laat je verwennen en blijf ons deze mooie verhalen vertellen.
Heel veel liefs en knuffels xxxxxx
-
21 September 2011 - 10:05
Marije Valk:
bikkels.. dat is het enige wat ik jullie mee wil delen:P.
liefs, marije
ps. oja, en natuurlijk veel plezier;)
-
21 September 2011 - 10:07
Remy:
Hej wat goed dat jullie zo'n zware tocht doorstaan met regen, insecten en cameron Diaz! haha fotos zien er echt fantastisch uit, nu idd ff rustig aan doen! wat vet dat jullie gaan raften. Ben benieuwd naar jullie volgende verhaal! xxx -
21 September 2011 - 10:41
Nienke:
Super tof! Ik ben echt trots op julo -
21 September 2011 - 10:43
Nienke:
Oeps! Dat ging even verkeerd. Maar trots ben ik nog steeds. Wel heftig allemaal zeg, heerlijk om nu even bij te komen. Hopelijk gaat het gauw wat beter met je buik Lien! Lief zijn xx -
21 September 2011 - 10:54
Jan:
Blij weer iets van jullie te zien en lezen. Weer mooie foto's, leuk verhaal en een geweldige ervaring voor jullie. Nu lekker rusten en op naar het volgende avontuur. Sterk goed aan, zul je nog nodig hebben de komende maanden!!! Veel plezier en tot een volgend bericht/mail/whatsapp/Skype or what ever. Groet, Jan. -
21 September 2011 - 12:02
Arne:
Lekkere 'vakantie' dan! Alleen een figuur als Cameron Diaz doet me dan weer aan vakantie denken... Nee flauw!
Super tof! mooie avonturen zeg! Pak inderdaad maar ff goed die rust, laat je voor 10 roepie de hele dag masseren.. het kost geen drol daar toch;) Nouja een drol... die heb je waarschijnlijk voor het laatst in de juiste vorm/samenstelling gezien toen je in Nederland was!;)
Heeel veel plezier nog en geniet ervan!
-
21 September 2011 - 18:15
Elja:
Hej
haha wat een bizare dingen wespen bloedzuigers zo veel trap treden ... wel super tof! suc6 met de spierpijn ontspan ze
knufff -
21 September 2011 - 18:51
Frank & Loes:
Wooow broertje en schoonzusje, dat klinkt weer stoer hoor. Ik doe het jullie niet na. Vooral al die vieze beestjes.. blehh.. dat zit dan toch in de familie. Maar echt tof dat jullie al die 20.000!! treden hebben gelopen en het vol hebben gehouden. Het is even doorzetten, maar dan heb je ook wat (prachtige herinneringen en foto's). Wat staat jullie te wachten in het chitwan park? In ieder geval veel plezier daar en wij verheugen ons alweer op jullie volgende verhaal!!
Heel veel liefs, xxx en een knuffel van ons! -
21 September 2011 - 19:56
Elize:
Hoiiii, wat ontzettend leuk om jullie belevenissen te lezen. bloedzuigers zijn inderdaad geen pretje, het doet me denken aan soortgelijke ervaring inmaleisie met mijn zus en een bus anti bloedzuiger spray ...hahaha
Jullie zullen wel goed kapot zijn van al die trappen lopen! Respect!
Ik heb geen facebook maar ik ben erg benieuwd naar jullie foto's
Geniet van jullie reis, geniet er volop samen van, voor je het weet ben je weer thuis. -
22 September 2011 - 18:40
Loet En Gepke:
Hallo Lientje en Koen,
Vandaag heb ik (Loet) jullie reisverslagen gelezen. Voor het eerst, maar zeker niet voor het laatst. Ongelooflijk zoveel nieuwe vaak spannende indrukken jullie tijdens deze reis opdoen. Veel meer dan de bacteriële ongemakken. Ik vind alleen het reisvirus dat jullie heeft getroffen verontrustend. Hoe krijgen wij deze reislustige jongelingen ooit nog weer aan het werk? Wie moet er straks voor onze AOW zorgen? Genoeg gekheid. Sorry!
Ik ben een tikkeltje jaloers. Natuurlijk gun ik jullie de reis die ik zelf zou willen maken. Maar Gepke en ik zijn al teveel op ons comfort gesteld om met een rugzak India en Nepal door te trekken. Mag ik ter compensatie van wat Gepke en ik nooit zullen beleven onszelf uitnodigen om bij gelegenheid samen met jullie te genieten van de fantastische diapresentatie die Koen na jullie thuiskomst gaat samenstellen? Voor het zover is wensen wij jullie nog heel veel spannende avonturen en onvergetelijke indrukken toe. -
25 September 2011 - 13:13
Jeroen Remijn:
Zo te lezen is het niet verkeerd dat je de opleiding sport en bewegen hebt gedaan;) Klinkt allemaal prachtig, Koen en Lien! Zorg wel een beetje goed voor elkaar he, lees nl. dat de eerste griepjes tevoorschijn komen!:P -
25 September 2011 - 14:21
Sabrina :
Wat een belevenissen weer!! Wel balen Lientje, dat je nog niet helemaal beter bent. Hopelijk ben je snel weer de oude! Veel plezier nog! x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
